Jak to zatem możliwe, że zginęła rozszarpana na strzępy przez motłoch?
Córka Teona, ostatniego dyrektora Biblioteki Aleksandryjskiej. Zapewne właśnie ojciec wpoił jej zainteresowanie nauką. Gdy dorosła, stała się jego powierniczką i oddaną pomocnicą. Najprawdopodobniej razem pracowali nad wydaniem Elementów Euklidesa czy dzieł Ptolemeusza. A rola Hypatii bynajmniej się na tym nie kończyła.

Do historii przeszła jako „męczennica nauki”.
Choć nie zachowały się żadne jej pisma, z dostępnych źródeł wyłania się obraz kobiety wyjątkowo inteligentnej, wyedukowanej i utalentowanej (zgodnie z legendą miała nawet wynaleźć astrolabium!).